Andrzej Malinowski podziwia florę Kuby

7.01.2021 r., Varadero
Ciepło. Dzień typowo przyrodniczy. Kuba jest bardzo urozmaicona, ciekawa i bogata przyrodniczo. Zwiedzałem rezerwat ekologiczny – Varahicacos i jaskinię Ambrosio, która ma 200 metrów długości. Do obydwu miejsc trzeba kupić bilety (osobno), po 120 peso (CUP) – 17,60 zł. Wymieniać pieniądze na Kubie można śmiało w hotelach, ponieważ wszędzie kurs jest w zasadzie taki sam. W jaskini znajdują się ludzkie szczątki sprzed ponad 2500 lat; żyją w niej też nietoperze. Występuje również wiele gatunków kaktusów – najstarszy z nich Patriarca ma 500 lat.

Kuba leży w archipelagu Wielkich Antyli, między Morzem Karaibskim a Zatoką Meksykańską. Odkrył ją Krzysztof Kolumb w 1492 r. Jest największą wyspą na Karaibach. Najwyższym szczytem kraju jest Pico Turquino – 1974 m n.p.m. 70% powierzchni Kuby zajmują niziny. Występuje klimat podrównikowy wilgotny z porą deszczową. Na zachodzie kraju panuje pora sucha. Najdłuższą rzeką jest Rio Cauto o długości 340 km. Główną formację roślinną na Kubie tworzy sawanna. Można spotkać gatunki jadowite, niebezpieczne dla człowieka – pająki, czarne wdowy i skolopendry. Występują również krokodyle i legwany. Wszędzie na świecie żółwie są pod ochroną, a tutaj te zwierzęta się legalnie je. Miejscowa gleba jest wyjałowiona z powodu monokultury – plantacji trzciny cukrowej.

Nie smakuje mi miejscowe jedzenie, jem, bo muszę. Kuchnia kubańska nie należy do wyszukanych. Opiera się na ryżu, kukurydzy, roślinach strączkowych, platanach i wieprzowinie. Kuba znana jest z rumu i tytoniu.

Jutro wyjeżdżamy do Hawany – stolicy kraju. Nie wiadomo jak będzie z dostępem do internetu. Nastawiamy się na wielkie zwiedzanie.
cdn.